Na mijn studie Vastgoed & Makelaardij besloot ik dat ik meer van de wereld wilde zien. Het was niet zo dat ik nog niks had gezien. Mijn ouders hadden me toen ik wat jonger was overal mee naartoe gesleept. Ik heb met schildpadden gezwommen op Curaçao. Ik heb een koala vastgehad en een slang op mijn nek in Australië. In Boston heb ik met een pistool geschoten op een schietbaan. In Florida heb ik gejetskied tussen de haaien. Dit waren allemaal ook avonturen, maar voelde een gepland. Dit kwam vooral doordat mijn vader ook elk van deze vakanties had geregeld voor mij en mijn broer en moeder. Hiernaast was ik nog nooit gezakt of had ik een tussenjaar genomen. Mijn leven was tot nu toe een soort rechte lijn. Ik had het gevoel dat ik meer uit mijn leven wilde halen en ging op wereldreis.
Zuid-west Azie
Toen ik aan mijn ouders vertelde wat mijn plan was, vonden ze dit eerst jammer. Ik woonde nog thuis dus het was altijd erg gezellig. Ik ben een echt familieman en zou ze erg gaan missen. Ik vond het al jammer toen mijn twee jaar oudere broer uit huis ging. Na een lang gesprek begrepen ze waarom ik deze reis wilde gaan maken. Wel spraken we een creatieve manier af om contact te houden. Ik zou vanuit elk nieuw land een beeldje sturen. Ik kocht een aantal luchtkussen enveloppen om deze veilig op te sturen. Bij het beeldje stopte ik een brief. Ik begon mijn reis in Zuid-west Azie. Ik trok door Azie naar het oosten. Op deze manier ging ik ongeveer de hele wereld over. Tenminste, zo voelde het wel. Ik was ongeveer zes maanden onderweg. Het was een geweldige ervaring. Ik heb veel nieuwe culturen gezien en begrijp deze nu ook beter. Hierdoor verandert je kijk op het leven echt.
Terug naar huis
Na mijn reis van zes maanden was het tijd om naar huis te gaan. Hoe lekker de reis ook was, het voelde als een soort uitstap uit mijn echte leven. Ik wilde hiernaar terug. Aan het eind van mijn reis was ik in Italië. Ik sliep bij een gezin dat mij daar gratis liet logeren. De vader van het gezin bracht mij naar het vliegveld. Ik was doodop. De vlucht was kort maar voelde heel erg lang. Op Schiphol aangekomen stond mijn familie mij op te wachten. Het was geweldig om ze weer te zien. Eenmaal thuis liet mijn moeder hun nieuwe vitrine kast zien. Hier stonden al mijn opgestuurde beeldjes.